首页 / 宋词 / 括沁园春
原文 注音

括沁园春原文

子陵先生,故人光武,以道相忘。幸炎符在握,六龙在御,臣来亿兆,阳德方刚。自是先生,独全高节,归去江湖乐未央。动星象,被羊裘傲睨,一世轩裳。 高哉不事侯王。爱此地山高水更长。盖先生心地,超乎日月,又谁如光武,器量包荒。立懦帘顽,有功名教,万世清风更激扬。无古今,想云山郁郁,江水泱泱。 //李白春夜宴诸从弟桃李园序:夫天地者,万物之逆旅;光阴者,百代之过客。而浮生若梦,为欢几何?古人秉烛夜游,良有以也。况阳春召我以烟景,大块假我以文章。会桃李之芳园,序天伦之乐事。群季俊秀,皆为惠连;吾人咏歌,独惭康乐。幽赏未已,高谈转清。开琼筵以坐花,飞羽觞而醉月。不有佳作,何伸雅怀。如诗不成,罚依金谷酒数。

kuòqìnyuánchūn

rénxiānshenggāohuái怀xìngjiǔròumíngzòngtiānshìhuāngwèiyuèwèijiōngguìjièshíháojìnshēnchǔshìwèijiěxiānshēngjiǔshìqíngláoěrmánshìfēifēngyǒuěrshuítīng

xiānshēngqièyīnggèngxiánbēizhěnshēngdàntáotáorènránérzuìhuǎngránérxǐngjìngtīngwénshúshìzuìwèixiāngxìngzhēnshéizhīèrháoyóushìguǒluǒmínglíng

hánwéngōngsòngyuànguīpántàixíngzhīyángyǒupánpánzhījiānquángānérféicǎocóngmàomínxiānshǎohuòyuēwèihuánliǎngshānzhījiānyuēpánhuòyuēzháiyōuérshìyǐnzhězhīsuǒpánxuányǒurényuànzhīyuànzhīyányuērénzhīchēngzhàngzhězhīzhīshīrénmíngshēngzhāoshízuòmiàotángjìntuì退bǎiguānérzuǒtiānchūlìngzàiwàishùmáoluógōngshǐqiánācóngzhěsāigōngzhīrénzhíjiādàoérchíyǒushǎngyǒuxíngcáijùnmǎnqiándàojīnérshèngěrérfánméifēngjiáqīngshēngérbiàn便xiùwàiérhuìzhōngpiāoqīngchángxiùfěnbáidài绿zhělièérxiánF549Fchǒng5ér49shìzhēngyánérliánzhàngzhīzhītiānyòngdāngshìzhězhīsuǒwéifēièértáozhīshìyǒumìngyānxìngérzhìqióngérchùshēnggāoérwàngyuǎnzuòmàoshùzhōngzhuóqīngquánjiécǎishānměidiàoshuǐxiānshíshíwéishìzhīānyǒuqiánshúruòhuǐhòuyǒushēnshúruòyōuxīnchēwéidāojiāluànzhīchùzhìwénzhàngshízhězhīsuǒwéixíngzhīhougōngqīngzhīménbēnzǒuxíngshìzhījiāngjìnérkǒujiāngyánérchuàichùhuìérxiūchùxíngérzhūjiǎoxìngwànlǎoérhòuzhǐzhěwéirénxiánxiàochānghánwényánérzhuàngzhīzhījiǔérzhīyuēpánzhīzhōngwéizizhīgōngpánzhīwéizizhījiàpánzhīquánzhuóyánpánzhī沿shuízhēngzisuǒyǎoérshēnkuòyǒuróngliáoérwǎngérjiēpánzhīqiěyāngbàoyuǎnjiāolóngdùncángguǐshénshǒujìnxiángyǐnqiěshíshòuérkāng寿suǒwànggāochēEFF7EcóngFF7pánzhōngshēngchángyáng

括沁园春注释
【金谷酒数】崇《金谷诗序》:“遂各赋诗,以叙中怀,或不能者,罚酒三斗。”后以“金谷酒数”泛指宴会上罚酒三杯的常例。唐李白《春夜宴从弟桃花园序》:“如诗不成,罚依金谷酒数。”明杨珽《龙膏记·开阁》:“即席请教一首,若诗不成,罚以金谷酒数。”清李渔《慎鸾交·心归》:“莫怪奴家斗胆,就举一个觴政,如诗不成,罚以金谷酒数便了。”亦省称“金谷”。清沉起凤《谐铎·十姨庙》:“随举‘四书’一句,下接古人名。合者免饮;否则罚依金谷。”典
【天伦之乐】家庭中亲人团聚的欢乐。唐李白《春夜宴从弟桃花园序》:“会桃花之芳园,序天伦之乐事。”《二十年目睹之怪现状》第八回:“想到继之此时在里面叙天伦之乐,自己越发难过。”
【秉烛夜游】持烛夜游。谓须及时行乐。唐李白《春夜宴从弟桃花园序》:“古人秉烛夜游,良有以也。”
【乐未央】“长乐未央”的略语。犹言永远欢乐,欢乐不尽。汉代常用的吉祥语。当时的瓦当上多饰有“长乐未央”的文字阳纹。汉初并以“长乐”、“未央”为宫殿名。晋傅玄《相和歌·秋胡行》:“母立呼妇来,欢情乐未央。”《隋书·音乐志下》:“基同北辰久,寿共南山长。黎元鼓腹乐未央。”
括沁园春作者
同朝代作者
up