首页 / 宋词 / 括意难忘
原文 注音

括意难忘原文

蜀道登天。望峨眉横绝,石栈相连。西来当鸟道,逆浪俯回川。狷与鹤,莫攀缘。九折耸岩峦。算咫尺、扪参历井,回首长叹。 西游何日当还。听子规啼月,愁减朱颜。连峰天一握,飞瀑壑争喧。排剑阁,越天关。豺虎乱朝昏。问锦城,虽云乐土,何似家山。 //白乐天庐山草堂记:匡庐奇秀,甲天下大山。山北峰日香炉,峰北寺曰遗爱寺。介峰寺间,其境胜绝,又甲庐山。元和十一年秋,太原人白乐天见而爱之,若远行客过故乡,恋恋不能去,因面峰腋寺,作为草堂。明年春,草堂成。三间两柱,二室四牖,广袤丰杀,一称心力。洞北户,来阴风,防徂暑也;敞南甍,纳阳日,虞祁寒也。木D96B而已,不加丹;墙圬而已,不加白。E041阶用石,幂■用纸,竹帘纻帏,率称是焉。堂中设木榻四,素屏二,漆琴一张、儒道佛书各三两卷。乐天既来为主,仰观山、俯听泉,旁睨竹树云石,自辰至酉,应接不暇。俄而物诱气随,外适内和,一宿体宁,再宿心恬,三宿后颓然嗒然,不知其然而然。自问其故。答曰:是居也,前有平地,轮广十丈;中有平台,半乎地;台南有方池,倍乎台。环池多山竹野杉,大仅十人围,高不知几百尺,修柯戛云,低枝拂潭,如幢竖、如盖张、如龙蛇走。松下多灌丛,萝茑叶蔓骈织,承翳日月,光不到地,盛夏风气,如八九月时。下铺白石,为出入道。堂北五步,据层崖积石,嵌空垤垤,杂木异草,盖覆其上,绿阴蒙蒙,朱实离离,不识其名,四时一色。又有飞泉植茗,就以烹DF75,好事者见,可以永日。堂东有瀑布,水悬三尺,泻阶隅、落石渠,昏晓如练色,夜中如环珮、琴、筑声。堂西倚北崖右止,以剖竹架空,引崖上泉,脉分线悬,自檐注砌,累累如贯珠,霏微如雨露,滴沥飘洒,随风远去。其四旁耳目杖履可及者,春有锦绣谷花,夏有石门涧云,秋有虎溪月,冬有炉峰雪,阴晴显晦,昏旦含吐,千变万状,不可殚幻■缕而言,故云甲庐山者。噫!凡人丰一屋,华一箦,而起居其间,尚不免有骄稳之态。今我为是物主,物至致知,各以类至,又安得不外适内和,体宁心恬哉!昔永、远、宗、雷辈十八人,同入此山,老死不返,去我千载,我知其心以是哉!矧余自思,从幼迨老,若白屋、若朱门,凡所止,虽一日二日,聊覆篑土为台,聚拳石为山,环斗水为池,其喜山水病癖如此。一日蹇剥,来佐江郡,郡守以优容抚我,庐山以灵胜待我,是天与我时,地与我所,卒获所好,又何求焉!尚以冗员所羁,馀累未尽,或往或求,未遑宁处。待余异日,弟妹婚嫁毕。司马岁秩满,出处行止,得以自遂,则必左手引妻子,右手抱琴书,终老于斯,以成就我平生之志。清泉白石,实闻此言。时三月二十七日,始居新堂。四月九日,与河南元集虚、范阳张允中、南阳张深之、东西二林长老凑公、朗、满、晦、坚等凡二十有二人,具齐施茶果以乐之,因为草堂记。

kuònánwàng

shǔdàodēngtiānwàngéméihéngjuéshízhànxiānglián西láidāngniǎodàolànghuíchuānjuànpānyuánjiǔzhésǒngyánluánsuànzhǐchǐménshēnjǐnghuíshǒuchángtàn

西yóudāngháitīngguīyuèchóujiǎnzhūyánliánfēngtiānfēizhēngxuānpáijiànyuètiānguāncháiluàncháohūnwènjǐnchéngsuīyúnjiāshān

báitiānshāncǎotángkuāngxiùjiǎtiānxiàshānshānběifēngxiāngfēngběiyuēàijièfēngjiānjìngshèngjuéyòujiǎshānyuánshíniánqiūtàiyuánrénbáitiānjiànéràizhīruòyuǎnxíngguòxiāngliànliànnéngyīnmiànfēngzuòwéicǎotángmíngniánchūncǎotángchéngsānjiānliǎngzhùèrshìyǒuguǎng广màofēngshāchènxīndòngběiláiyīnfēngfángshǔchǎngnánméngyánghánD96BDér96BjiādānqiángérjiābáiE041jiēyòngshíE04yòng1zhǐzhúliánzhùwéichēngshìyāntángzhōngshèpíngèrqínzhāngdàoshūsānliǎngjuǎntiānláiwéizhǔyǎngguānshāntīngquánpángzhúshùyúnshíchénzhìyǒuyìngjiēxiáééryòusuíwàishìnèixiǔníngzàixīntián宿sānhòutuí宿ránrán宿zhīránérránwènyuēshìqiányǒupínglúnguǎngshízhàngzhōngyǒupíngtái广bàntáinányǒufāngchíbèitáihuánchíduōshānzhúshānjǐnshírénwéigāozhībǎichǐxiūjiáyúnzhītánchuángshùgàizhānglóngshézǒusōngxiàduōguàncóngluóniǎomànpiánzhīchéngyuèguāngdàoshèngxiàfēngjiǔyuèshíxiàbáishíwèichūdàotángběicéngshíqiànkōngdiédiécǎogàishàngyīnméngméngzhūshí绿shímíngshíyòuyǒufēiquánzhímíngjiùpēngDF75hàoshìzhějiànDFyǒng75tángdōngyǒushuǐxuánsānchǐxièjiēluòshíhūnxiǎoliànzhōnghuánpèiqínzhùshēngtángběiyòuzhǐpōuzhújià西kōngyǐnshàngquánmàifēnxiànxuányánzhùlěilěiguàn线zhūfēiwēipiāosuífēngyuǎnpángěrzhàngzhěchūnyǒujǐnxiùhuāxiàyǒushíménjiànyúnqiūyǒuyuèdōngyǒufēngxuěyīnqíngxiǎnhuìhūndànhánqiānbiànwànzhuàngdānhuànéryányúnjiǎshānzhěfánrénfēnghuáérjiānshàngmiǎnyǒujiāowěnzhītàijīnwéishìzhǔzhìzhìzhīlèizhìyòuānwàishìnèiníngxīntiánzāiyǒngyuǎnzōngléibèishíréntóngshānlǎofǎnqiānzǎizhīxīnshìzāishěncóngyòudàilǎoruòbáiruòzhūménfánsuǒzhǐsuīèrliáokuìwèitáiquánshíwèishānhuándòushuǐwèichíshānshuǐbìngjiǎnláizuǒjiāngjùnjùnshǒuyōuróngshānlíngshèngdàishìtiānshísuǒhuòsuǒhǎoyòuqiúyānshàngrǒngyuánsuǒlèiwèijǐnhuòwǎnghuòqiúwèihuángníngchùdàimèihūnjiàsuìzhìmǎnchūchùxíngzhǐsuìzuǒshǒuyǐnyòushǒubàoqínshūzhōnglǎochéngjiùpíngshēngzhīzhìqīngquánbáishíshíwényánshísānyuèèrshíshǐxīntángyuèjiǔnányuánfànyángzhāngyǔnzhōngnányángzhāngshēnzhīdōngèrlínzhǎnglǎocòugōnglǎngmǎnhuì西jiānděngfánèrshíyǒuèrrénshīcháguǒzhīyīnwèicǎotáng

括意难忘注释
【千变万状】,情状不一。《赵飞燕外传》:“后殿又为温室、凝缸室、浴兰室,曲房连槛,饰黄金白玉,以璧为表里,千变万状。”唐司空图《与李生论诗书》:“盖絶句之作,本於诣极,此外千变万状,不知所以神而自神也。”
【锦绣谷】1.庐山山谷名。前蜀贯休《将入匡山别芳昼二公》诗之二:“世情世界愁杀人,锦绣谷中归舍去。”宋庄季裕《鸡肋编》卷下:“《庐山记》载:‘锦绣谷三四月间红紫匝地,如被锦绣,故以为名。’”2.喻花木繁盛之处。宋陆游《舟过梅坞胡氏居爱其幽邃为赋一诗》:“丹葩緑树锦绣谷,清波白石玻璃江。”
括意难忘作者
同朝代作者
up