首页 / 唐诗 / 献从叔当涂宰阳冰
原文 注音

献从叔当涂宰阳冰原文

金镜霾六国,亡新乱天经。焉知高光起,自有羽翼生。萧曹安山兒屼,耿贾摧欃枪。吾家有季父,杰出圣代英。虽无三台位,不借四豪名。激昂风云气,终协龙虎精。弱冠燕赵来,贤彦多逢迎。鲁连善谈笑,季布折公卿。遥知礼数绝,常恐不合并。惕想结宵梦,素心久已冥。顾惭青云器,谬奉玉樽倾。山阳五百年,绿竹忽再荣。高歌振林木,大笑喧雷霆。落笔洒篆文,崩云使人惊。吐辞又炳焕,五色罗华星。秀句满江国,高才掞天庭。宰邑艰难时,浮云空古城。居人若薙草,扫地无纤茎。惠泽及飞走,农夫尽归耕。广汉水万里,长流玉琴声。雅颂播吴越,还如泰阶平。小子别金陵,来时白下亭。群凤怜客鸟,差池相哀鸣。各拔五色毛,意重泰山轻。赠微所费广,斗水浇长鲸。弹剑歌苦寒,严风起前楹。月衔天门晓,霜落牛渚清。长叹即归路,临川空屏营。

xiàncóngshūdāngzǎiyángbīng

jīnjìngmáiliùguówángxīnluàntiānjīng

yānzhīgāoguāngyǒushēng

xiāocáoāngěngjiǎcuīchánqiāng

jiāyǒujiéchūshèngdàiyīng

suīsāntáiwèijièháomíng

ángfēngyúnzhōngxiélóngjīng

ruòguànyānzhàoláixiányànduōféngyíng

liánshàntánxiàozhégōngqīng

yáozhīshùjuéchángkǒngbìng

xiǎngjiéxiāomèngxīnjiǔmíng

cánqīngyúnmiùfèngzūnqīng

shānyángbǎinián绿zhúzàiróng

gāozhènlínxiàoxuānléitíng

luòzhuànwénbēngyúnshǐ使rénjīng

yòubǐnghuànluóhuáxīng

xiùmǎnjiāngguógāocáishàntiāntíng

zǎijiānnánshíyúnkōngchéng

rénruòcǎosǎoxiānjīng

huìfēizǒunóngjǐnguīgēng

guǎng广hànshuǐwànchángliúqínshēng

sòngyuèháitàijiēpíng

xiǎozibiéjīnlíngláishíbáixiàtíng

qúnfèngliánniǎochāchíxiāngāimíng

máozhòngtàishānqīng

zèngwēisuǒfèiguǎng广dòushuǐjiāozhǎngjīng

dànjiànhányánfēngqiányíng

yuèxiántiānménxiǎoshuāngluòniúzhǔqīng

chángtànguīlínchuānkōngbīngyíng

献从叔当涂宰阳冰
献从叔当涂宰阳冰注释
【青云器】达、志趣高远的人才。《文选·颜延之<五君咏·阮始平>》:“仲容青云器,实秉生民秀。”李善注:“青云,言高远也。”李周翰注:“青云器,高大者也。”唐杜甫《送顾八分文学适洪吉州》诗:“嚮者玉珂人,谁是青云器?”仇兆鳌注:“颜延之《五君咏》‘仲容青云器’,言其器之高远;此云‘谁是青云器’,叹贵者未必贤也。”《警世通言·蒋淑真刎颈鸳鸯会》:“尝嫌武生粗悍,非青云器也。”清董樵《刘旅皇半剌》诗:“嗟尔青云器,徘徊将焉如?”
献从叔当涂宰阳冰作者
同朝代作者
up