首页 / 唐诗 / 赠友五首
原文 注音

赠友五首原文

一年十二月,每月有常令。君出臣奉行,谓之握金镜。由兹六气顺,以遂万物性。时令一反常,生灵受其病。周汉德下衰,王风始不竞。又从斩晁错,诸侯益强盛。百里不同禁,四时自为政。盛夏兴土功,方春剿人命。谁能救其失,待君佐邦柄。峨峨象魏门,悬法彝伦正。银生楚山曲,金生鄱溪滨。南人弃农业,求之多苦辛。披砂复凿石,矻矻无冬春。手足尽皴胝,爱利不爱身。畬田既慵斫,稻田亦懒耘。相携作游手,皆道求金银。毕竟金与银,何殊泥与尘。且非衣食物,不济饥寒人。弃本以趋末,日富而岁贫。所以先圣王,弃藏不为珍。谁能反古风,待君秉国钧。捐金复抵璧,勿使劳生民。私家无钱炉,平地无铜山。胡为秋夏税,岁岁输铜钱。钱力日已重,农力日已殚。贱粜粟与麦,贱贸丝与绵。岁暮衣食尽,焉得无饥寒。吾闻国之初,有制垂不刊。庸必算丁口,租必计桑田。不求土所无,不强人所难。量入以为出,上足下亦安。兵兴一变法,兵息遂不还。使我农桑人,憔悴畎亩间。谁能革此弊,待君秉利权。复彼租庸法,令如贞观年。京师四方则,王化之本根。长吏久于政,然后风教敦。如何尹京者,迁次不逡巡。请君屈指数,十年十五人。科条日相矫,吏力亦已勤。宽猛政不一,民心安得淳。九州雍为首,群牧之所遵。天下率如此,何以安吾民。谁能变此法,待君赞弥纶。慎择循良吏,令其长子孙。三十男有室,二十女有归。近代多离乱,婚姻多过期。嫁娶既不早,生育常苦迟。儿女未成人,父母已衰羸。凡人贵达日,多在长大时。欲报亲不待,孝心无所施。哀哉三牲养,少得及庭闱。惜哉万钟粟,多用饱妻儿。谁能正婚礼,待君张国维。庶使孝子心,皆无风树悲。

zèngyǒushǒu

niánshíèryuèměiyuèyǒuchánglìngjūnchūchénfèngxíngwèizhījīnjìng

yóuliùshùnsuìwànxìngshílìngfǎnchángshēnglíngshòubìng

zhōuhànxiàshuāiwángfēngshǐjìngyòucóngzhǎncháocuòzhūhóuqiángshèng

bǎitóngjìnshíwéizhèngshèngxiàxìnggōngfāngchūnjiǎorénmìng

shuínéngjiùshīdàijūnzuǒbāngbǐngééxiàngwèiménxuánlúnzhèng

yínshēngchǔshānjīnshēngbīnnánrénnóngqiúzhīduōxīn

shāzáoshídōngchūnshǒujǐncūnzhīàiàishēn

shētiányōngzhuódàotiánlǎnyúnxiāngxiézuòyóushǒujiēdàoqiújīnyín

jìngjīnyínshūchénqiěfēishíhánrén

běnérsuìpínsuǒxiānshèngwángcángwéizhēn

shuínéngfǎnfēngdàijūnbǐngguójūnjuānjīnshǐ使láoshēngmín

jiāqiánpíngtóngshānwéiqiūxiàshuìsuìsuìshūtóngqián

qiánzhòngnóngdānjiàntiàomàijiànmàomián

suìshíjǐnyānhánwénguózhīchūyǒuzhìchuíkān

yōngsuàndīngkǒusāngtiánqiúsuǒqiǎngrénsuǒnán

liàngwéichūshàngxiàānbīngxìngbiànbīngsuìhái

shǐ使nóngsāngrénqiáocuìquǎnjiānshuínéngdàijūnbǐngquán

yōnglìngzhēnguānnián

jīngshīfāngwánghuàzhīběngēnzhǎngjiǔzhèngránhòufēngjiàodūn

yǐnjīngzhěqiānqūnxúnqǐngjūnzhǐshùshíniánshírén

tiáoxiāngjiǎoqínkuānměngzhèngmínxīnānchún

jiǔzhōuyōngwéishǒuqúnzhīsuǒzūntiānxiàānmín

shuínéngbiàndàijūnzànlúnshènxúnliánglìngzhǎngsūn

sānshínányǒushìèrshíyǒuguījìndàiduōluànhūnyīnduōguò

jiàzǎoshēngchángchíérwèichéngrénshuāiléi

fánrénguìduōzàizhǎngshíbàoqīndàixiàoxīnsuǒshī

āizāisānshēngyǎngshǎotíngwéizāiwànzhōngduōyòngbǎoér

shuínéngzhènghūndàijūnzhāngguówéishùshǐ使xiàoxīnjiēfēngshùbēi

赠友五首
赠友五首注释
【未成人】尚未成年的人。《仪礼·丧服》:“传曰:‘何以大功也。’‘未成人也。’”《孟子·滕文公下》“有童子”汉赵岐注:“童子,未成人。”元王实甫《西厢记》第二本第一折:“欢郎虽是未成人,须是崔家后代孙。”
【强人所难】别人做难于做到的事。巴金《一场挽救生命的战斗》:“他心里想:这是强人所难啊!但是既然接受了任务,就‘聊尽人事’吧。”周而复《上海的早晨》第一部十六:“赵得宝的手按在算盘上,插上来说:‘小钟,各人有各人的嗜好,不要强人所难。你喜欢唱歌,要天下的人都唱歌,怎么行呢?’”典
【先圣王】明君主。《国语·鲁语下》:“先圣王之传恭,犹不敢专。”《吕氏春秋·论人》:“此先圣王之所以知人也。”
赠友五首作者
同朝代作者
up